
سخن سردبیر
شاید درک این موضوع که چرا بعضی از افراد دائما و به طرزی بیمارگون نگران میشوند در حالی که عموم مردم حتی زمانی که زندگی پرماجرایی را از سر میگذرانند کمتر احساس نگرانی و اضطراب میکنند، گام اول و اساسی ما برای درک افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر[۱] باشد. این اختلال که اوج آن در میانسالی گزارش شده بهقدری شایع است که بعید به نظر میرسد برای اکثر ما نامی بیگانه باشد و این احتمال وجود دارد که هر کدام از ما برای یک بار هم که شده شاهد بیقراری و رنج این افراد بوده باشیم. در آخرین پروندۀ بهار ۹۹ به این اختلال خواهیم پرداخت به امید آنکه بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از این پس علاوه بر رنج بیماری دچار رنج برچسبهای نامنصفانه و زاییدۀ ناآگاهی جامعه نباشند. در این پرونده نگاهی به چیستی اختلال اضطراب فراگیر خواهیم داشت و بعد شناختهشدهترین گزینههای درمانی پیشروی افراد مبتلا به این اختلال را بررسی خواهیم کرد. همچنین به روال چند پروندۀ گذشته پوسترهایی برای آگاهیبخشی منتشر خواهد شد که نشر و توزیع آنها نیاز به کسب اجازه نخواهد داشت اما لازم است حقوق معنوی «بیا حرف بزنیم» رعایت شود.
در پایان شما دعوت میکنیم که تجربههای خود در زمینۀ مواجهه، زندگی و درمان اختلال اضطراب فراگیر را از طریق صفحۀ روایت اول شخص با ما در میان بگذارید.