اضطراب جدایی برای کودک به این معنی است که افراد ناپدید می‌شوند، هرگز من را پیدا نمی کنند و من رها شده ام! کودک شما این ترس را هر روز و هر ساعت در کلاس تجربه می‌کند. در این وضعیت، یک تکنیک جادویی برای کودکان مضطرب، پیش‌بینی‌کردن است. شما می‌توانید از همین حالا دست به کار شوید!
زمانی که کودکان متوجه می‌شوند افراد و اشیاء، حتی زمانی که دیده نمی‌شوند نیز وجود دارند، به تدریج وارد مرحله‌ی جدیدی از رشد عاطفی می‌شوند که اضطراب‌جدایی بخش مهمی از آن است. اکثر کودکان می‌توانند با کمک والدین و مراقبان خود به‌خوبی و بدون آسیب از پس این مرحله نیز بربیایند. آن‌ها یاد می‌گیرند به والدین خود اعتماد کنند و مهارت‌های ارتباطی‌شان را قوت ببخشند. اما گاهی به دلایلی این اتفاق رخ نمی‌دهد، تمام محاسبات به‌هم می‌ریزد و قشقرق راه‌انداختن در زمان جدایی تبدیل به چالش جدید خانواده می‌شود.
گریه، پا کوبیدن به زمین، چسبیدن به مادر و پدر و جیغ و فریادهای خستگی‌ناپذیر؛ صحنه‌ای آشنا مقابل ورودی مدارس در روز اول مهر است. در واقع اضطراب پاسخ اغلب ما به محیط‌های ناآشنا و جمع‌های غریبه است.کودک نیز نمی‌خواهد شما او را در این محیط غریب و ناآشنا تنها بگذارید و آخرین تلاش‌هایش را برای حفظ آغوش گرم همیشگی شما انجام میدهد. اما روشن است که این یک مرحله ضروری برای رشد کودک‌تان است و گریزی از آن نیست. هرچند ممکن است لحظات اضطراب‌آور و سختی را برای شما و کودک‌تان رقم بزند.
درست مثل یک خرس کوالای دوست داشتنی دست و پایش را دورم حلقه کرده. همزمان یک نفر عروسکی کوچک را جلویش تکان میدهد، دیگری شکلاتی را نشانش میدهد و کسی هم «نی‌نی» توی بغلش را معرفی می‌کند تا شاید این پسرک چند لحظه از درخت محبوبش جدا شود و من بتوانم چند لحظه‌ای بنشینم.
«اضطراب» نوعی هیجان است که در تمام انسان‌ها وجود دارد. وجود متعادل این هیجان در زندگی ضروری بوده و مارا از بسیاری مخاطرات دور می‌کند و همچنین برای مقابله با پیامدهای منفی یک رخداد یا اقداماتی جهت محافظت از خود یا دیگران آماده می‌کند.
کودکان در طول دوران تحولی خود اضطراب را در برابر گستره وسیعی از موضوعات تجربه می‌کنند. از اضطرابِ بودن در محیط تاریک یا ترس از موجودات ناشناخته و حیوانات گرفته تا اضطراب ناشی از جداشدن از والدین.