آمارهای نگران‌کننده از جراحی‌های زیبایی غیرضروری و مصرف بیش از اندازۀ لوازم آرایشی و مکمل‌های بدن‌سازی در ایران مدت‌هاست زنگ هشدار برای متخصصان بهداشت روان را به صدا درآورده است. نُرم‌ها و انتظارات جامعه، فراگیری شبکه‌های اجتماعی، استانداردهای سخت‌گیرانه و غیرواقعی رسانه‌ها و عواملی از این دست فشار روانی قابل توجهی را بر زنان و مردان جوان برای بی‌نقص و زیبا به نظر رسیدن ایجاد کرده است.
اختلال بدریخت انگاری بدن از دسته اختلالات وسواس است که به موجب آن فرد اشتغال شدید و دائم ذهنی به یک نقص خیالی یا بسیار کوچک در بدن یا چهره خود دارد، و این نگرانی سبب تخریب چشمگیر عملکرد او در حوزه‌های اجتماعی، تحصیلی و شغلی‌اش می‌شود.
فرد در واکنش به نگرانی های خود نسبت به ظاهرش رفتارهای تکراری (چک کردن مداوم خود در آیینه، بطور افراطی شانه‌کردن مو و آرایش کردن، کندن پوست بدن و دستکاری کردن آن، دائما از دیگران قوت قلب و دلگرمی گرفتن بابت ظاهر) و یا اعمال ذهنی تکراری (مرتبا ظاهر خود را با دیگران مقایسه کردن) انجام می‌دهد. این نگرانی اغلب شامل صورت، موها، پستان، اعضای تناسلی و پوست می‌شود.
اختلال زشت انگاری بدن یک اختلال روانی شدید است که در سراسر جهان دیده می‌شود. تشخیص درست و درمان این اختلال بسیار اهمیت دارد، زیرا اختلالی نسبتا شایع است و باعث پریشانی و اختلال قابل توجه عملکرد فرد در زندگی روزمره می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال معتقدند که زشت به نظر می‌رسند درحالی که در واقعیت بسیار طبیعی دیده می‌شوند. اگر ناهنجاری جسمی جزئی ای داشته‌باشند نگرانی قابل توجهی را تجربه خواهند کرد. به‌علاوه بسیاری از این افراد فکر می‌کنند دیگران توجه ویژه ای به نقصشان دارند، به آن خیره می‌شوند، در مورد آن صحبت می‌کنند و حتی آن را به سخره می‌گیرند. در نتیجه نگرانی‌های ظاهری آن‌ها می‌تواند مانع فعالیت‌های اجتماعی، شغلی یا سایر عملکردهایشان شود. ممکن است خود را در خانه محبوس کنند و یا حتی در موارد شدید دست به خودکشی بزنند.
هیچ صبحی از راه نمی‌رسد که از خواب بیدار شوید و ببینید تمام نگرانی‌ها و نارضایتی‌های شما از ظاهرتان از بین رفته و جای خود را به اعتماد به نفس و یک تصویر بدنی مثبت داده است، مگر این که روزها و شب‌های پیش از آن برای رسیدن به این موضوع تلاش کرده باشید. اگر در ابتدای مسیر ایستاده‌اید، طبیعی است که انتهای مسیر برایتان دور و صعب الوصول به نظر برسد اما همین که کمی جلو بروید همه چیز بهتر و شفاف‌تر خواهد شد. اگر نگرانی و مشغولیت ذهنی‌تان به قدری زیاد و آزاردهنده است که در زندگی شخصی، اجتماعی و حرفهای شما اختلال ایجاد کرده، حضور یک روان‌شناس بالینی در کنار شما برای سپری کردن این مسیر ضروری است. اکنون این پنج قدم پیش روی شماست تا از نگرانی‌هایتان بکاهید و از ظاهر خود احساس رضایت کنید.
اولین چیزی که از نشانه‌های اختلال زشت‌انگاری بدن به یاد دارم به زمانی برمی‌گردد که با مادرم مشغول خرید بودیم و ناگهان متوجه شدم مردمی که در حال گذرند، دارند به نگاه می‌کنند. به یاد می‌آورم وقتی در مکان‌های عمومی بزرگ قرار می‌گرفتم این ماجرا تکرار می‌شد و تلاش زیادی می‌کردم تا خودم را از آن‌جاها خلاص کنم. مادرم همیشه می‌گفت شاید آن‌ها دارند من یا لباس پوشیدنم را تحسین می‌کنند، زیرا خیلی وقت‌ها به او گفته‌اند که من چه‌قدر زیبا هستم. اما من این حرف‌ها را جدی نمی‌گرفتم و به حساب دلسوزی‌ها و حرفهای مادرانه می‌گذاشتم.