نوجوان شما از مراجعه به درمانگر امتناع می‌کند
نوجوانان اغلب از مراجعه به متخصص و دریافت درمان تخصصی برای بهبود علائم و نشانه‌های وسواس فکری-عملی اجتناب می‌کنند. این موضوع اغلب تحت تاثیر انگ ناشی از اختلالات روان‌شناختی است. همچنین ممکن است نگران عقب افتادن از مدرسه یا عوارض جانبی داروهای روانپزشکی باشند. به‌علاوه نوجوان شما نیز مانند بسیاری از مبتلایان به این اختلال ممکن است نسبت به طبیعت و شدت علائم خود بینش ضعیفی داشته و به همین دلیل متوجه ضرورت دریافت درمان تخصصی نباشد.
راهکار: روان‌درمانگری را پیدا کنید که در به کار بردن فنون مصاحبه انگیزشی تبحر داشته باشد. این فنون برای تقویت انگیزه و کاهش احساسات منفی نسبت به درمان از طریق آموزش طراحی شده است. همچنین این تکنیک‌ها ممکن است در به دست آوردن بینشی نسبت به تاثیر علائم و نشانه‌های بیماری بر خود و اطرافیان به نوجوان شما کمک کند.
فراموش نکنید که وادار کردن فرد به تغییر کردن همیشه راهگشا نیست. زمانی که نوجوان شما تصمیم به دنبال کردن جلسات درمانی می‌گیرد، صرف حضور شما به عنوان والدینی حمایتگر بهترین گزینۀ پیش روی شما است. غر زدن و تقابل مداوم اغلب اوضاع را بدتر می‌کند.
شما نیز در رفتارهای وسواسی نوجوانتان درگیر شده‌اید
بسیاری از نوجوانان توانسته‌اند والدین خود را نیز در رفتارهای وسواسی خود درگیر کنند. این موضوع می‌تواند شامل کمک در تمیز کردن، موافقت با نظم‌دادن به وسایل خانه به شیوه‌ای خاص یا اطمینان بخشیدن بیش از اندازه مانند تکرار چندین بارۀ اینکه دست نوجوانتان تمیز است یا اتفاق بدی رخ نخواهد داد شود. والدین از درگیر شدن در این رفتارها یا اطمینان‌بخشی مکرر به نوجوان خود خسته شده و این وضعیت باعث فرسوذگی و ناامیدی آن‌ها خواهد شد.
راهکار: در حالت ایده‌آل شما نباید در رفتارهای وسواس‌گونۀ فرزندتان درگیر شوید و بعد از یک‌بار که به او فیدبک دادید و او را مطمئن کردید، مدام آن را تکرا کنید. درگیر شدن در این تشریفات فقط باعث تقویت اهمیت آن خواهد شد. همچنین اطمینان‌بخشی مکرر به نوجوان باعث اعتبار بخشیدن به نگرانی‌هایی که با اختلال وسواس فکری-عملی همراه است، می‌شود. بسیاری از والدین برای اینکه نوجوانشان احساس پریشانی نکند با او در این تشریفات وسواس‌گونه همراه می‌شوند، اما مهم است که متوجه باشیم در درازمدت آثار منفی و آسیب‌رسان آن به مراتب بیشتر از فوایدش است.
برای شناسایی رفتارهای مشکل‌ساز اختلال وسواس فکری-عملی می‌توانید با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. علاوه بر این، درگیر کردن اعضای خانواده در فرآیند درمان می‌تواند مفید واقع شود.
وقتی از اجرای تشریفات وسواس‌گونه جلوگیری می‌کنید، نوجوانتان خشمگین می‌شود
بسیاری از نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی هنگامی که جلوی انجام تشریفات وسواس‌گونه‌شان گرفته می‌شود، بسیار عصبانی می‌شوند. در برخی موارد، این موضوع می‌تواند منجر به درگیری فیزیکی میان نوجوان و والدین یا وارد کردن خسارت به اموال شود.
راهکار: یادآوری این نکته حائز اهمیت است که این خشم ناشی از ترس، اضطراب و ناامیدی است و نه پرخاشگری نوجوان. به زبان ساده نوجوان شما احساس می‌کند غرق شده و مهارت‌های مقابله‌ای خود را از دست داده است. غالبا درگیر کردن یک شخص ثالث –مانند روان‌درمانگر- که بتواند با نوجوان شما در یک محیط غیرقضاوتی روی شناخت ماهیت افکار و رفتارهای وسواسی او کار کند می‌تواند مفید باشد. در گام بعد درمانگر می‌تواند در به کار بستن استراتژی‌های مقابله‌ای و کاهش فراوانی رفتارهای وسواسی به نوجوان شما کمک کند.
اگر می‌خواهید به تنهایی این موضوع را حل کنید، بهترین راه حل می‌تواند این باشد که از هم دور شوید تا زمانی که شما و فرزند نوجوانتان به آرامش برسید. سپس می‌توانید درباره این موضع بصورت منطقی گفت‌وگو کنید.
نوجوانتان درباره علائم و نشانه‌های خود با شما صحبت نمی‌کند
نوجوانان اغلب تمایلی به اشتراک گذاشتن جزئیات زندگی خود با والدینشان ندارند و این نوع رازداری حتی ممکن است در مورد نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی شدیدتر هم باشد. علائم و نشانه‌های وسواس فکری-عملی به‌خصوص درمورد وسواس‌های مربوط به مسائل جنسی ممکن است شرم‌آور باشند.
راهکار: بهتر است بپذیرید که نوجوانتان مایل نیست دربارۀ ماهیت علائم و نشانه‌های خود با شما صحبت کند. احترام گذاشتن به حریم خصوصی و فراهم کردن یک محیط حامی و غیرقضاوتی اغلب بهترین راه‌حل در چنین شرایطی است. می‌توانید به فرزند نوجوان خود پیشنهاد دهید اگر راحت نیست با شما دربارۀ این موضوع صحبت کند، به او کمک می‌کنید تا درمانگری که با او احساس راحتی می‌کند را پیدا کند.
اگرچه ممکن است نوجوان شما مایل باشد با درمانگر خود در این‌باره صحبت کند، به یاد داشته باشید درمانگر در اغلب موارد موظف است محرمانه بودن اطلاعات فرزندتان را حفظ کرده و جزئیات درمان را در اختیار شما قرار ندهد. این موضوع ممکن است برای شما آزاردهنده باشد، اما رعایت حقوق کودکان و احترام به حریم شخصی آن‌ها بسیار مهم است.
نوجوانتان برای مقابله با وسواس از مواد مخدر استفاده می‌کند
استفاده از مواد مخدر یا الکل برای مقابله با علائم وسواس در نوجوانان نادر نیست. بخصوص اگر وسواس فکری-عملی آن‌ها با افسردگی همراه باشد.
راهکار: در چنین شرایطی توصیه می‌شود به دنبال دریافت کمک حرفه‌ای باشید، زیرا این می‌تواند مشکلی پیچیده باشد که نیاز به تجربۀ متخصصان آموزش دیدۀ سلامت روان دارد. برای شناسایی چنین متخصصانی می‌توانید از پزشک خانواده خود کمک بگیرید. با این حال ممکن است نوجوان شما تمایلی به دریافت کمک از خود نشان ندهد و تا زمانی که او برای خود یا دیگران ایجاد خطر نمی‌کند، نمی‌توان او را مجبور به درمان کرد.
نوجوانتان به خاطر وسواس خود در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد
متاسفانه برخی از نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی مورد آزار و اذیت روانی و/ یا جسمی قرار می‌گیرند. این موضوع می‌تواند هم برای نوجوان و هم برای والدین او بسیار استرس‌زا باشد و منجر به افسردگی شود. روشن است که افسردگی ریسک رفتارهای خودآسیب‌رسان مانند خودکشی را افزایش می‌دهد.
راهکار: اگر متوجه این موضوع شده‌اید، لازم است کادر مدرسه از جمله مدیر، مشاور و معلم را در جریان قرار دهید. در حالی که نوجوان شما برای مقابله با چنین شرایطی نیاز به آموختن مهارت‌های جرئت‌ورزی دارد، نیاز دارد احساس امنیت کند و در یک محیط حمایتگر با چنین مسئله‌ای رو به رو شود. درمان فردی می‌تواند برای تقویت عزت‌نفس، کار بر روی مهارت‌های اجتماعی و البته مدیریت علائم و نشانه‌های وسواس مفید باشد.
