سخن سردبیر

بسم الله الرحمن الرحیم
آوریل، ماه آگاهی از اوتیسم در تمام دنیاست. یک ماه پر جنب و جوش برای کودکان مبتلا به اوتیسم و خانواده‌هایشان، انجمن‌ها و گروه‌هایی که در حوزۀ این اختلال فعالیت می‌کنند و همۀ کسانی که دوست دارند از این دنیای کمتر شناخته شده چیزهای بیشتری بدانند. اوتیسم هر ساله دختران و پسرانی با نژادهای گوناگون و از طبقه‌های اجتماعی و اقتصادی مختلف را در طیف خود جای می‌دهد و سوال‌های ما پیرامون این اختلال را پرتعدادتر و اشتیاق‌مان برای آگاهی و یادگیری را بیشتر می‌کند. امسال اما ماجرا کمی متفاوت‌ بود. در روزهایی که کرونا ویروس اغلب کشورهای جهان را درنوردیده بود و کمتر کلیدواژه‌ای به اندازه آن اهمیت خبری و رسانه‌ای پیدا می‌کرد، انجمن‌ها و جمعیت‌های فعال در حوزۀ اوتیسم مجبور شدند برنامه‌های خود را برای حفظ سلامت کارکنانشان به حالت تعلیق درآوردند و برخلاف سال‌های گذشته این روزها را نه دررویدادها و گردهمایی‌ها، بلکه پشت میز کارشان در خانه بمانند و به تولید محتوای آنلاین بسنده کنند.

اگرچه ما نیز مانند اغلب مردم همچنان در قرنطینۀ خانگی به سر می‌بریم، اما تصمیم گرفتیم در کنار کودکان مبتلا به اوتیسم بمانیم و برای آگاهی از این اختلال از آنچه در توان داریم فروگذار نکنیم. حاصل تلاش ما اکنون پیش‌روی شماست. از شما دعوت می‌کنیم مطالب این پرونده را بخوانید، به دست کسانی که به مطالعۀ آن نیاز دارند برسانید و اگر تجربه‌ای از مواجهه با این اختلال دارید در قسمت روایت اول شخص برای ما روایت کنید. این پرونده تقدیم می‌شود به کودکان مبتلا به اوتیسم، خانواده‌های صبور و مربیان دلسوزشان.

مائده پروین
سردبیر